بررسی اشباع آب، ویسکوزیته و محاسبه میزان هیدروکربن موجود در سازند آسماری و ایلام به روش تشدید مغناطیسی هسته‌ای (NMR)

نمودارگیری تشدید مغناطیسی هسته یکی از مدرن‌ترین ابزارهای نمودارگیری در چاه‌های نفت است که برای محاسبه پارامترهای پتروفیزیکی مخازن به کار می‌رود. یکی از توانایی‌های نمودارگیری تشدید مغناطیسی هسته، تعیین نوع هیدروکربن‌های حاضر در نزدیکی گمانه است. در این تکنیک دو روش برای تعیین نوع هیدروکربن‌ها وجود دارد: TW دوتایی و TE دوتایی. در این مقاله هیدروکربن‌های موجود در سازند آسماری و ایلام در منطقه نفتی اهواز مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور پس از بررسی پارامترهای پتروفیزیکی مخزن مانند تخلخل، اشباع آب و ویسکوزیته، داده‌های تخلخل با داده‌های استاندارد مقایسه می‌گردد، که توافق بسیار خوبی دیده می‌شود. سپس نوع هیدروکربن موجود در این چاه به صورت کیفی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ادامه به دلیل وجود داده‌های کوتاه TW و بلند TW در عمق m 3019 به بررسی حضور هیدروکربن پرداخته می‌شود. مقدار تخلخل نفت 027/0 به‌دست می‌آید که دقیقاً برابر با مقدار داده‌های تجربی است. در انجام محاسبات، اشباع آب از طریق مدل سیال جایگزین و ویسکوزیته از طریق T2lmمحاسبه می‌گردد.